MW 16x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po precyzyjną diagnostykę.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• z zastosowaniem płyty ze stali niskowęglowej, działającej jako idealny przewodnik strumienia
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• przy zerowej szczelinie (bez farby)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co obniża moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek działania siły – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają efekt przyciągania.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.