MW 15x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu dotyczy wartości maksymalnej, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• z wykorzystaniem blachy ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Należy pamiętać, że udźwig roboczy może być niższe pod wpływem następujących czynników, w kolejności ważności:

• Szczelina – obecność ciała obcego (farba, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża udźwig.