MW 15x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• na płycie wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy całkowitym braku odstępu (bez zanieczyszczeń)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania jest determinowana przez kilku kluczowych aspektów, wymienionych od najważniejszych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano używając blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.