MW 15x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Poza potężną energią, magnesy typu NdFeB oferują dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Mogą pracować w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została określona dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• z użyciem podłoża ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez wielu zmiennych, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.