MW 15x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz znacznej wydajności magnetycznej, elementy magnetyczne charakteryzują się następujące zalety:

• Ich moc jest trwała, a po około 10 latach spada jedynie o ~1% (teoretycznie),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy działaniu pola zewnętrznego,
• Zastosowanie wyrafinowanej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Magnesy charakteryzują się znakomitą indukcją magnetyczną na zewnętrznej warstwie,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki łatwości w kształtowaniu oraz zdolnościom technologicznym personalizacji do złożonych aplikacji,
• Kluczowa rola w innowacyjnych rozwiązaniach – są powszechnie wykorzystywane w modułach dyskowych, mechanizmach elektromotorycznych, aparaturze medycznej, oraz wielozadaniowych systemach produkcyjnych.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Charakterystyka wad magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy mocnych uderzeniach. Sugerujemy stosowanie metalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich trwałość.,
• Neodymowe magnesy tracą moc kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku mocy (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są niezwykle odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, będąc narażone na działanie wilgoci, po prostu rdzewieją. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w produkcji gwintów i skomplikowanych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - mocowania magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena przekracza standardowe wartości,

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, zmierzona w idealnych warunkach, czyli:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o gładkiej powierzchni
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Co wpływa na udźwig w praktyce

Praktyczny udźwig jest zależny od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano stosując wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.