MW 14.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Siła trzymania 8.24 kg jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z użyciem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (brak zanieczyszczeń)
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, m.in. (od najważniejszych):

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe obniżają właściwości magnetyczne i udźwig.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.