MW 14.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, Au, Ag) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Siła trzymania 8.24 kg jest rezultatem pomiaru przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• z wykorzystaniem płyty ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig wynika z szeregu czynników, uszeregowanych od kluczowych:

• Odstęp (między magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy brudu).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig mierzono stosując gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.