MW 12x8 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub uchwyty.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla optymalnej konfiguracji, zakładającej:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy może być niższe zależnie od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.