MW 12x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ponadprzeciętną siłą, magnesy typu NdFeB posiadają dodatkowe korzyści::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i motorów elektrycznych, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Siła oderwania została określona dla najkorzystniejszych warunków, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu zwory ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania zależy od wielu zmiennych, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast generować siłę.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość – idealny styk uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.