MW 12x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Długowieczność to ich atut – po upływie 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje ogromną siłę.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu to rezultat pomiaru dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• przy zastosowaniu zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• przy całkowitym braku odstępu (bez zanieczyszczeń)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Podczas codziennego użytkowania, rzeczywisty udźwig wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od kluczowych:

• Dystans (między magnesem a blachą), gdyż nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Gładkość podłoża – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, jednak przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.