MW 12.5x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady utrata siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje skuteczność.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do konkretnego projektu.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (bez zanieczyszczeń)
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

Trzeba mieć na uwadze, że udźwig roboczy będzie inne w zależności od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans – obecność ciała obcego (rdza, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża udźwig lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość stali – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Typ metalu – nie każda stal reaguje tak samo. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.