MW 8x4 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ponadprzeciętną energią, magnesy typu NdFeB gwarantują dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady utrata siły magnetycznej wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w rozmaitych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, efektywnie zamykającej strumień magnetyczny
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• o szlifowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na efektywny udźwig oddziałują konkretne warunki, głównie (od priorytetowych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.