MW 8x4 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz potężnej siły, elementy magnetyczne wyróżniają się następujące zalety:

• Zachowują siłę przyciągania przez blisko 10 lat – utrata to zaledwie ~1% (wg symulacji),
• Magnesy neodymowe okazują się niezwykle wysoką odpornością na zanik pola magnetycznego przez zewnętrzne pole magnetyczne,
• Zastosowanie lśniącej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element nabiera wyglądu,
• Neodymowe magnesy tworzą maksymalną indukcję magnetyczną na małym obszarze, co zapewnia dużą skuteczność działania,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich kształtu) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość indywidualnego nadawania kształtu oraz zoptymalizowania do określonych warunków,
• Uniwersalne wykorzystanie w przemyśle elektronicznym – znajdują zastosowanie w napędach komputerowych, modułach napędowych, sprzęcie medycznym, a także skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w małych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w kompaktowych konstrukcjach

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Należy uważać na mocnymi uderzeniami, gdyż mogą się złamać. Montaż w obudowie podnosi ich żywotność.
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich moc maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku użycia na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Sugerujemy obudowę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w realizacji nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych kształtów.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, niewielkie części tych urządzeń są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena przekracza standardowe wartości,

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do maksymalnych osiągów, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce, realna moc zależy od wielu zmiennych, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Odstęp (między magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj stali – stal miękka przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe obniżają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym większa strefa kontaktu i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Pomiar udźwigu wykonywano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.