MW 8x4 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do nietypowych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego zalecamy obudowy lub uchwyty.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy wartości maksymalnej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Należy pamiętać, że udźwig roboczy może być niższe zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet mikroskopijna przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – zbyt cienka płyta powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy ucieka w powietrzu.
• Rodzaj stali – stal miękka daje najlepsze rezultaty. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.