MW 8x3 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz ogromnej wydajności magnetycznej, magnesy neodymowe posiadają następujące zalety:

• Ich siła utrzymuje się, a po około 10 latach maleje jedynie o ~1% (wg badań),
• Magnesy neodymowe wykazują się ogromną odpornością na zanik pola magnetycznego przez zewnętrzne pola,
• Poprzez wykorzystanie refleksyjnej osłony z niklu, element zyskuje właściwy wygląd,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje skoncentrowane pole magnetyczne – to jeden z ich atutów,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• W kontekście opcja dokładnego kształtowania oraz adaptacji do niestandardowych projektów, magnesy neodymowe mogą być tworzone w elastycznych form i wymiarów, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Fundamentalne znaczenie w przemyśle high-tech – są używane w napędach komputerowych, silnikach elektrycznych, systemach diagnostycznych, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w niewielkich wymiarach, co umożliwia ich użycie w małych systemach

Mankamenty i słabe strony magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Przy silnych uderzeniach mogą pękać, dlatego radzimy umieszczanie ich w stalowych etui. Obudowa z metalu zapewnia dodatkową ochronę przed uszkodzeniami i podnosi wytrzymałość magnesu.,
• Wysoka temperatura może wpłynąć na wytrzymałość magnesów neodymowych. W wielu przypadkach, przekroczenie 80°C prowadzi do ich trwałego osłabienia (to zależy od ich kształtu jak również wielkości). Dla tych, którzy szukają trwałego rozwiązania, proponujemy magnesy [AH], które zachowują siłę nawet w 230°C,
• Magnesy, narażone na wilgoć, po prostu rdzewieją. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ograniczona możliwość produkcji nakrętek w magnesie oraz złożonych form - zalecana osłonka - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Dodatkowo, drobne składniki tych urządzeń są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, zmierzona w idealnych warunkach, czyli:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, według ich znaczenia:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.