MPL 80x40x15 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na rozmagnesowanie, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel czy złoto nadaje im elegancki i lśniący charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje skuteczność.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być barierą.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 46.74 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najbardziej istotnych:

• Szczelina między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano stosując gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.