MPL 5x5x2 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich solidną energią, magnesy neodymowe zawierają również korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po dziesięciu latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Wykazują dużą odporność na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Zastosowanie błyszczącej warstwy z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element prezentuje się lepiej,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Z uwagi na zdolność dokładnego nadania kształtu oraz dostosowania do niestandardowych potrzeb, magnesy trwałe mogą być formowane w szerokiej gamie kształtów i rozmiarów, co amplifikuje zakres użycia,
• Wszechstronna obecność w przemyśle high-tech – są stosowane w pamięciach magnetycznych, elektrycznych układach napędowych, urządzeniach medycznych, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Wady neodymowych magnesów:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy silnych wstrząsach. Radzimy stosowanie stalowych etui do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich trwałość.,
• Magnesy neodymowe tracą wytrzymałość kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku mocy (czynnikiem jest kształt i wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Magnesy, narażone na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu gwintów i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie osłony - uchwytu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, niewielkie części tych produktów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na kosztowne surowce, ich cena jest wyższa niż przeciętnie,

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, określony w warunkach optymalnych, a mianowicie:

• z wykorzystaniem blachy ze stali niskowęglowej działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, według ich znaczenia:

• Szczelina między magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.