MPL 30x20x20 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza ich wyjątkową energią, komponenty magnetyczne zawierają również korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy neodymowe cechują się bardzo dużą odpornością na rozmagnesowanie przez zewnętrzne pola,
• Zastosowanie błyszczącej obróbki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Dzięki swoim właściwościom, magnesy posiadają wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni kontaktu,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się bardzo wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i potrafią funkcjonować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki swobodzie w dopasowywaniu oraz możliwości modyfikacji do złożonych aplikacji,
• Szerokie zastosowanie w technologiach przyszłości – mają zastosowanie w modułach dyskowych, modułach napędowych, zaawansowanych przyrządach medycznych, i zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują dużą moc w kompaktowych wymiarach, co pozwala na ich zastosowanie w małych systemach

Czego unikać - wady magnesów neodymowych: słabe strony i propozycje wykorzystania

• W sytuacji, gdy są narażone na mocne wstrząsy, mogą ulec pęknięciu. Zalecamy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Pod wpływem wysokich temperatur, właściwości magnesów neodymowych mogą ulec zmianie. Szczególnie przy 80°C, ich moc może być znacząco zredukowana (kształt, a także rozmiar mają tu duże znaczenie). Dlatego przedstawiamy specjalne magnesy [AH], które są wytrzymałe na temperatury do 230°C,
• Magnesy, wystawione na wilgoć, po prostu utleniają się. Zalecamy używanie wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i złożonych form w magnesach, zalecamy zastosowanie pokrywy - mocowania magnetycznego.
• Możliwe niebezpieczeństwo związane z mikroskopijnymi częściami magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Dodatkowo, niewielkie części tych produktów są w stanie być problematyczne w diagnostyce medycznej po przedostaniu się do ciała.
• Przy ograniczeniach budżetowych koszt magnesów neodymowych jest nieopłacalny ekonomicznie,

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, zmierzona w doskonałym środowisku, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig określano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 75%. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.