MPL 30x20x10 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Są niezwykle trwałe – przez okres ok. 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (pomiary wskazują na taką wartość).
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest rezultatem pomiaru zrealizowanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do powierzchni mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Należy pamiętać, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka płyta powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia ucieka w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig mierzono stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.