MPL 15x2x30 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, Au, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną diagnostykę.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy upadku na twarde podłoże.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• na bloku wykonanej ze stali miękkiej, doskonale skupiającej pole magnetyczne
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w neutralnych warunkach termicznych

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

Na skuteczność trzymania oddziałują parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr dystansu (spowodowany np. lakierem lub brudem) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.