MP 22x6x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, efektywnie zamykającej pole magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• przy osiowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji może być niższe w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub brudem) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.