MP 22x6x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Łączą moc z estetyką – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do maksymalnych osiągów, którą uzyskano w środowisku optymalnym, czyli:

• z użyciem podłoża ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę idealny przewodnik strumienia
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną oczyszczoną i gładką
• przy bezpośrednim styku (bez powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w neutralnych warunkach termicznych

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na efektywny udźwig wpływają konkretne warunki, takie jak (od najważniejszych):

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes wykazuje znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Blacha "papierowa" ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą redukuje nośność.