MP 41x15x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność koercji.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Potęga w małej formie – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy badaniach lekarskich.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Warto wiedzieć, iż siła w aplikacji będzie inne pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy sile działającej równolegle, magnes wykazuje dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate osłabiają chwyt.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.