MP 30x6x10 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej siły, magnesy te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o niezauważalny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 3.42 kg jest wartością teoretyczną maksymalną wykonanego w warunkach wzorcowych:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią idealnie równą
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na skuteczność trzymania wpływają parametry środowiska pracy, m.in. (od priorytetowych):

• Dystans – występowanie ciała obcego (rdza, taśma, powietrze) działa jak izolator, co redukuje moc gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość – pełny kontakt uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.