MP 25x8x5 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia silne chwytanie z dużą mocą.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Można je precyzyjnie obrabiać do specyficznych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy jest kluczowa.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co się na to składa?

Siła oderwania została określona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• posiadającej masywność co najmniej 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z powierzchnią idealnie równą
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Na realną siłę oddziałują konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza udźwig.