MP 20x8x5 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Charakteryzują się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, srebro) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz systemach IT.
• Moc w skali mikro – ich niewielka objętość nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje wartości maksymalnej, którą zmierzono w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• posiadającej grubość co najmniej 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w neutralnych warunkach termicznych

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy może być niższe zależnie od następujących czynników, w kolejności ważności:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy ucieka w powietrzu.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje udźwig.