ZK XLINK 1026 elementów - zabawka konstrukcyjna

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej siły, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady spadek mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie).
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od napędów HDD i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, jedynym słusznym wyborem są magnesy w plastikowej osłonie.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na budżet projektu.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co ma na to wpływ?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy siły granicznej, którą zmierzono w warunkach laboratoryjnych, co oznacza test:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości przynajmniej 10 mm
• o wypolerowanej powierzchni kontaktu
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od kluczowych:

• Szczelina powietrzna (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) skutkuje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek siły – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Masywność podłoża – zbyt cienka płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięć razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.