ZK XLINK 1026 elementów - zabawka konstrukcyjna

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Można je precyzyjnie obrabiać do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Należy uważać na wstrząsy – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy jest kluczowa.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Wilgoć powoduje korozję w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co się na to składa?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• której grubość to min. 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• bez najmniejszej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – nawet ułamek milimetra dystansu (spowodowany np. lakierem lub nierównością) drastycznie redukuje siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha ogranicza siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą generować mniejszy udźwig.
• Faktura blachy – szlifowane elementy gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.