UMS 20x8.6x4.5x7 / N38 - uchwyt magnetyczny stożkowy

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe cechy, takie jak::

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w rozmaitych formach, dopasowanych do konkretnego projektu.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Parametr siły jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w następującej konfiguracji:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• o przekroju wynoszącej minimum 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• w warunkach bezszczelinowych (metal do metalu)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Udźwig magnesu w użyciu – kluczowe czynniki

W praktyce, realna moc zależy od szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, brud, powietrze) działa jak izolator, co obniża moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość stali – za chuda blacha nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Ciepło – spieki NdFeB posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.