KM HF - 11,3 kg - kątownik magnetyczny

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok ekstremalnej mocy, produkty te cechują się następującymi zaletami:

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy budowie małych urządzeń.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich słaba strona. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Ze względu na twardość, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Podany w tabeli udźwig jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, gwarantującej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy prostopadłym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne w zależności od następujących czynników, zaczynając od najistotniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także farby, korozji czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest standardowo kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – zbyt cienka płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się w powietrzu.
• Materiał blachy – stal miękka przyciąga najlepiej. Domieszki stopowe obniżają właściwości magnetyczne i siłę trzymania.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem wypolerowanej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy działaniu siły prostopadłej, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.