UMP 94x28 [3xM10] GW F300 GOLD / N38 - uchwyty magnetyczne do poszukiwań

Zalety i wady neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz potężną mocą, nasze magnesy oferują szereg innych zalet::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą maksymalnie ~1% swojej mocy (pomiary wskazują na taką wartość).
• Charakteryzują się ogromną odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, Au, srebro) mają nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje ogromną siłę.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w inżynierii.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• z użyciem płyty ze stali niskowęglowej, działającej jako zwora magnetyczna
• której wymiar poprzeczny wynosi ok. 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do powierzchni mocowania
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig zależy od kilku kluczowych aspektów, uszeregowanych od najważniejszych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być wystarczająco masywna. Cienka blacha limituje udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest czysta stal żelazna. Stale nierdzewne mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk uzyskamy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko zmniejsza pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.