SM 18x300 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, w tym::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek siły magnetycznej wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Pokrycie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im elegancki i gładki charakter.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują ogromną siłę, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy zderzeniu, dlatego zalecamy osłony lub montaż w stali.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co się na to składa?

Informacja o udźwigu została wyznaczona dla warunków idealnego styku, obejmującej:

• z zastosowaniem blachy ze miękkiej stali, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym wektorze siły (kąt 90 stopni)
• w warunkach ok. 20°C

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Warto wiedzieć, iż trzymanie magnesu będzie inne pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kierunek działania siły – największą siłę osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco tracą moc, a w niskich mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.