SM 18x300 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ogromną wydajnością magnetyczną, te produkty wnoszą szereg innych zalet:|Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak:|Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, magnesy te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i gładki charakter.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia silne chwytanie nawet małych elementów.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Elastyczność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Magnesy ciężko się obrabia – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu odnosi się do siły granicznej, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, czyli:

• z wykorzystaniem płyty ze stali niskowęglowej, działającej jako zwora magnetyczna
• o przekroju nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią oczyszczoną i gładką
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Warto wiedzieć, iż udźwig roboczy będzie inne pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Masywność podłoża – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Wykończenie powierzchni – pełny kontakt uzyskamy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Temperatura – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu wykonywano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy prostopadłym działaniu siły, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.