SM 18x175 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz niezwykłej siły, magnesy typu NdFeB charakteryzują się następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (w warunkach laboratoryjnych),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy działaniu pola zewnętrznego,
• Dzięki błyszczącemu wykończeniu, pokrycie niklowana, o wykończeniu złotym, lub o srebrnej barwie nadaje estetyczny wygląd,
• Magnesy posiadają imponującą indukcją magnetyczną na działającej powierzchni,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe są zdolne pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki swobodzie w projektowaniu oraz możliwości modyfikacji do konkretnych potrzeb,
• Szerokie zastosowanie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są używane w modułach dyskowych, mechanizmach elektromotorycznych, sprzęcie medycznym, jak również zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki swojej gęstości mocy, małe magnesy oferują dużą siłę działania, w formacie miniaturowym,

Wady neodymowych magnesów:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy silnych uderzeniach. Sugerujemy używanie specjalnych uchwytów do ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Neodymowe magnesy zmniejszają swoją moc pod wpływem podgrzewania. W momencie kiedy przekroczy się 80°C, wiele z nich zaczyna tracić swoją siłę. Dlatego też polecamy nasze specjalne magnesy z oznaczeniem [AH], które zachowują wytrzymałość nawet w temperaturach do 230°C,
• Eksponowanie magnesów na wilgotne środowisko może prowadzić do ich korozji. Aby używać magnesy na zewnątrz, należy rozważyć magnesy zabezpieczone materiałami jak guma czy tworzywo, które zapobiegną rdzewieniu,
• Ze względu na ograniczenia w tworzeniu nakrętek i złożonych kształtów w magnesach, proponujemy zastosowanie obudowy - mechanizmu magnetycznego.
• Potencjalne zagrożenie dla zdrowia – drobne odłamki magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co nabiera znaczenia w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych magnesów potrafią utrudnić diagnozę medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co zwiększa koszty zastosowanie przy dużych ilościach

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, ustalona w idealnych warunkach, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• w warunkach całkowitego braku odstępu
• przy perpendykularnym kierunku działania siły
• w normalnych warunkach termicznych

Udźwig w warunkach rzeczywistych – czynniki

Udźwig magnesu jest determinowany w praktyce od kluczowych elementów, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem blachy o gładkiej powierzchni o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, natomiast przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.