SM 18x125 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza potężną energią, magnesy neodymowe gwarantują wiele innych atutów::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im profesjonalny i lśniący charakter.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Są przystosowane do pracy w gorącym otoczeniu – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Wszechstronność kształtowania – można je produkować w dowolnych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, medycynie oraz systemach IT.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Wysoka temperatura to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy wielkich nakładach może być istotnym kosztem.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co ma na to wpływ?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• przy zastosowaniu blachy ze specjalnej stali pomiarowej, gwarantującej maksymalne skupienie pola
• której wymiar poprzeczny sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

W rzeczywistych zastosowaniach, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) działa jak izolator, co obniża udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (zazwyczaj ok. 20-30% siły maksymalnej).
• Grubość stali – za chuda stal nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia marnuje się na drugą stronę.
• Skład materiału – różne stopy reaguje tak samo. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Jakość powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig wyznaczano z wykorzystaniem gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięć razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.