SM 18x100 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Dzięki powłoce (nikiel, Au, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Są przystosowane do pracy w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od proporcji).
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Potęga w małej formie – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować obudowy lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Optymalny udźwig magnesu neodymowego – co się na to składa?

Siła oderwania to rezultat pomiaru dla warunków idealnego styku, zakładającej:

• z wykorzystaniem blachy ze miękkiej stali, która służy jako element zamykający obwód
• której grubość to min. 10 mm
• z powierzchnią wolną od rys
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w neutralnych warunkach termicznych

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od szeregu czynników, uszeregowanych od najważniejszych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), ponieważ nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Wektor obciążenia – maksymalny parametr mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Część pola magnetycznego przenika na wylot, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład materiału – różne stopy przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe osłabiają interakcję z magnesem.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Nierówności działają jak mikroszczeliny.
• Temperatura pracy – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Udźwig mierzono używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża siłę trzymania.