SM 18x100 [2xM5] / N42 - separator magnetyczny

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz niezwykłą wydajnością magnetyczną, magnesy typu NdFeB posiadają dodatkowe korzyści:|Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, takie jak:|Należy pamiętać, iż obok wysokiej siły, produkty te cechują się następującymi plusami:

• Ich parametry są stabilne w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to marginalne ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują wysoką odporność na pola rozmagnesowujące.
• Łączą moc z estetyką – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co gwarantuje ogromną siłę.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w plastikowej osłonie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi operacją. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wyższa cena w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Parametr siły jest wartością teoretyczną maksymalną zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• z wykorzystaniem podłoża ze miękkiej stali, pełniącej rolę zwora magnetyczna
• o grubości przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc zależy od wielu zmiennych, wymienionych od najbardziej istotnych:

• Dystans (między magnesem a blachą), ponieważ nawet niewielka odległość (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Wektor obciążenia – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest z reguły kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura zmniejsza pole magnetyczne. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, jednak przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp między magnesem, a blachą obniża siłę trzymania.