CM PML-3 / N45 - chwytak magnetyczny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Poza niezwykłą siłą, magnesy typu NdFeB wnoszą dodatkowe korzyści::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Wykończenie materiałami takimi jak nikiel, srebro lub złoto nadaje im czysty i lśniący charakter.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Szerokie możliwości w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając układy napędowe, urządzenia medyczne czy elektronikę użytkową.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Kruchość to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gwinty.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu reprezentuje siły granicznej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, czyli:

• z wykorzystaniem blachy ze stali o wysokiej przenikalności, pełniącej rolę element zamykający obwód
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (brak farby)
• podczas odrywania w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

Na efektywny udźwig mają wpływ konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Dystans (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Sposób obciążenia – deklarowany udźwig dotyczy odrywania w pionie. Przy ześlizgiwaniu, magnes trzyma dużo słabiej (zazwyczaj ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość blachy – za chuda płyta nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, osłabiając magnes.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. W wyższych temperaturach tracą moc, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza nośność.