CM PML-3 / N45 - chwytak magnetyczny

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich mocną energią, magnesy trwałe wykazują korzyściami:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po 10 latach obniżenie wydajności wynosi tylko ~1% (na podstawie obliczeń),
• Magnesy bardzo skutecznie zabezpieczają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną zewnętrznym polem magnetycznym,
• Dzięki eleganckiemu wykończeniu, osłona niklowana, złota, lub z połyskiem srebra nadaje czysty wygląd,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje maksymalne pole magnetyczne – to cecha wyróżniająca,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od kształtu) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki uniwersalności w konstruowaniu oraz umiejętności modyfikacji do nietypowych wymagań,
• Fundamentalne znaczenie w innowacyjnych rozwiązaniach – wykorzystywane są w pamięciach magnetycznych, silnikach elektrycznych, zaawansowanych przyrządach medycznych, jak również skomplikowanych aplikacjach inżynierskich.
• Kompaktowość – przy niewielkich rozmiarach zapewniają skuteczne działanie, co sprawia, że są idealne do precyzyjnych aplikacji

Czego unikać - wady magnesów neodymowych: wskazówki i zastosowania.

• Ulegają na silne uderzenia, co może prowadzić do pęknięcia. Radzimy zabezpieczanie magnesów w stalowych obudowach, które ochronią je przed uszkodzeniami oraz zwiększają ich wytrzymałość,
• Neodymowe magnesy zmniejszają swoją siłę pod wpływem podgrzewania. W momencie kiedy przekroczy się 80°C, wiele z nich zaczyna tracić swoją siłę. Dlatego też polecamy nasze specjalne magnesy z oznaczeniem [AH], które zachowują wytrzymałość nawet w temperaturach do 230°C,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich rdzewienie. W przypadku ekspozycji na zewnątrz należy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Zalecamy osłonę - mechanizm magnetyczny, ze względu na trudności w produkcji nakrętek wewnątrz magnesu oraz bardziej skomplikowanych form.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co jest szczególnie ważne w kontekście ochrony zdrowia dzieci. Ponadto, małe elementy tych magnesów są w stanie zakłócić proces diagnostyczny medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe są droższe niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Maksymalna moc trzymania magnesu – od czego zależy?

Podana wytrzymałość magnesu odpowiada optymalną wytrzymałość, ustalona w warunkach optymalnych, czyli:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• o grubości minimum 10 mm
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy zerowej szczelinie
• przy prostopadłym działaniu siły odrywającej
• w temperaturze pokojowej

Co wpływa na udźwig w praktyce

Praktyczny udźwig jest determinowany od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig wyznaczano używając gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża udźwig.