RM R4 - 5000 Gs / N52 - rozdzielacz magnetyczny

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ogromną energią, magnesy neodymowe wnoszą szereg innych zalet::

• Są niezwykle trwałe – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej pierwotnej siły (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są idealne do indywidualnych zastosowań.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i sprzętu medycznego.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – od czego zależy?

Moc magnesu została wyznaczona dla optymalnej konfiguracji, uwzględniającej:

• na podłożu wykonanej ze stali miękkiej, optymalnie przewodzącej pole magnetyczne
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• podczas odrywania w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Co wpływa na udźwig w praktyce

Na realną siłę wpływają konkretne warunki, głównie (od najważniejszych):

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. lakierem lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość blachy – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe zmniejszają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Co więcej, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.