RM R3 - 13000 Gs / N52 - rozdzielacz magnetyczny

Zalety oraz wady neodymowych magnesów NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Są stabilne magnetycznie, gdyż wykazują potężną odporność na pola rozmagnesowujące.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – poprzez niklowanie lub złocenie ich powierzchnia jest błyszcząca i wygląda estetycznie.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Duża swoboda w doborze kształtu i wymiaru to ich ogromny plus w konstrukcjach.
• Znajdują szerokie zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po zaawansowaną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na kruchość, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Standardowe magnesy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Trudności montażowe: zamiast próbować robić otwory kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są bardziej kosztowne niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalny udźwig magnesu – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 0 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w warunkach wzorcowych:

• z użyciem podłoża ze miękkiej stali, działającej jako zwora magnetyczna
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

W praktyce, rzeczywisty udźwig zależy od kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), bowiem nawet mikroskopijna odległość (np. 0,5 mm) skutkuje zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy brudu).
• Kierunek działania siły – największą siłę mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest z reguły kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość elementu – dla pełnej efektywności, stal musi być odpowiednio gruba. Cienka blacha ogranicza udźwig (magnes „przebija” ją na wylot).
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest czysta stal żelazna. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.