RM R1 - 10000 Gs / N52 - rozdzielacz magnetyczny

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Są niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki powłoce (nikiel, złoto, Ag) mają estetyczny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co gwarantuje skuteczność.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, dysków i urządzeń ratujących życie.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i grozi pęknięciem. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego służą specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy maksymalnych osiągów, którą uzyskano w idealnych warunkach testowych, czyli:

• z użyciem podłoża ze miękkiej stali, działającej jako element zamykający obwód
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o wypolerowanej powierzchni styku
• przy zerowej szczelinie (bez powłok)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

Należy pamiętać, że siła w aplikacji może być niższe pod wpływem poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Dystans – występowanie jakiejkolwiek warstwy (rdza, brud, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – zbyt cienka płyta nie zamyka strumienia, przez co część mocy marnuje się na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą przyciągać słabiej.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co poprawia nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.