MW 14x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko moc przyciągania, ale także inne kluczowe właściwości, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach użytkowania redukcja udźwigu to znikome ~1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co podnosi ich walory wizualne.
• Wyróżniają się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co zapewnia mocne przyciąganie nawet małych elementów.
• Mogą pracować w ekstremalnym cieple – wybrane modele znoszą temperaturę do 230°C (zależnie od wymiarów).
• Opcja produkcji skomplikowanych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Stanowią kluczowy element w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy elektronikę użytkową.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy kompaktowej budowie oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Ochrona w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wyższa cena w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Maksymalna siła przyciągania magnesu – co się na to składa?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje siły granicznej, którą uzyskano w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• z zastosowaniem podłoża ze miękkiej stali, działającej jako zwora magnetyczna
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy osiowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Na efektywny udźwig mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od priorytetowych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a blachą), bowiem nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) może spowodować zmniejszenie siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, korozji czy zanieczyszczeń).
• Sposób obciążenia – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość blachy – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą generować mniejszy udźwig.
• Jakość powierzchni – im równiejsza blacha, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania mierzy się na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża udźwig.