MW 6x2 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, magnesy te cechują się następującymi zaletami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Pozostają niewrażliwe na wpływ innych pól, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w wymagającym środowisku.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co ma znaczenie estetyczne.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Wszechstronność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, dopasowanych do wymagań klienta.
• Znajdują powszechne zastosowanie w przemyśle high-tech – od napędów HDD i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Moc w skali mikro – ich mała masa nie przeszkadza w generowaniu dużej siły przyciągania.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Pamiętaj o ich kruchości – bez odpowiedniej obudowy mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy serię [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Deklarowana siła magnesu reprezentuje wartości maksymalnej, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• w warunkach braku dystansu (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły działającej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia ok. 20 stopni Celsjusza

Praktyczny udźwig: czynniki wpływające

Trzeba mieć na uwadze, że siła w aplikacji będzie inne zależnie od poniższych elementów, w kolejności ważności:

• Dystans – występowanie ciała obcego (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Wektor obciążenia – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest zazwyczaj wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – zbyt cienka blacha nie zamyka strumienia, przez co część strumienia jest tracona w powietrzu.
• Typ metalu – różne stopy reaguje tak samo. Dodatki stopowe pogarszają efekt przyciągania.
• Struktura powierzchni – im równiejsza powierzchnia, tym lepsze przyleganie i silniejsze trzymanie. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Należy pamiętać o limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig określano stosując blachy o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, jednak przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą redukuje siłę trzymania.