MW 40x30 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne kluczowe właściwości, w tym::

• Długowieczność to ich atut – po upływie dekady spadek mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność koercji.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, srebro) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest imponująca, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Duża swoboda w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w konstrukcjach.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Ze względu na brak elastyczności, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Podatność na wilgoć skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych sugerujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Dbaj o bezpieczeństwo – połknięcie magnesów przez dziecko to zagrożenie życia. Ponadto, ich obecność w ciele komplikuje diagnostykę obrazową.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – od czego zależy?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy wartości maksymalnej, zarejestrowanej w idealnych warunkach testowych, a mianowicie:

• na płycie wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się brakiem chropowatości
• w warunkach braku dystansu (metal do metalu)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od szeregu czynników, wymienionych od najważniejszych:

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) powoduje drastyczny spadek siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy brudu).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Wszelkie rysy i nierówności zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje udźwig.