MW 40x15 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok wysokiej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – zakłada się, że po dekadzie słabną o niezauważalny 1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich utraty mocy – posiadają dużą zdolność odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest refleksyjna i wygląda estetycznie.
• Generują niezwykle silne pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich znakiem rozpoznawczym.
• Wykazują imponującą wytrzymałość termiczną, co pozwala na ich użycie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Możliwość uzyskania złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Mały rozmiar, wielka moc – przy niewielkich gabarytach oferują potężny udźwig, co jest kluczowe przy miniaturyzacji.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub montaż w stali.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż w ogrodzie, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w stalowy kubek z gwintem.
• Drobne magnesy to ryzyko – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być barierą.

Maksymalna moc trzymania magnesu – co ma na to wpływ?

Moc magnesu została określona dla optymalnej konfiguracji, obejmującej:

• przy kontakcie z blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej masywność min. 10 mm dla pełnego zamknięcia strumienia
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach bezszczelinowych (powierzchnia do powierzchni)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, głównie (od najważniejszych):

• Przerwa między powierzchniami – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) zmniejsza efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek działania siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest z reguły wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Masywność podłoża – za chuda blacha nie zamyka strumienia, przez co część strumienia ucieka na drugą stronę.
• Materiał blachy – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Większa zawartość węgla redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Gładkość podłoża – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Nierówności tworzą dystans powietrzny.
• Warunki termiczne – magnesy neodymowe posiadają ujemny współczynnik temperaturowy. W wyższych temperaturach są słabsze, a na mrozie zyskują na sile (do pewnej granicy).

* Siłę trzymania testowano na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą obniża nośność.