MW 24x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne kluczowe cechy, w tym::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji redukcja udźwigu to marginalne ~1%.
• Wyróżniają się ogromną odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, Ag) zyskują nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Specjalna mieszanka pierwiastków sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem silników, dysków i sprzętu medycznego.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy zderzeniu, dlatego zalecamy osłony lub montaż w stali.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od wymiarów). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Są podatne na rdzewienie w mokrym otoczeniu. Na zewnątrz konieczne jest użycie magnesów hermetycznych (np. w gumie).
• Obróbka jest trudna – wiercenie otworów w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Zachowaj ostrożność – połknięcie magnesów przez dziecko to stan krytyczny. Ponadto, ich obecność w ciele uniemożliwia diagnostykę obrazową.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Podany w tabeli udźwig jest wynikiem testu laboratoryjnego zrealizowanego w następującej konfiguracji:

• przy użyciu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o grubości wynoszącej minimum 10 mm
• o idealnie gładkiej powierzchni kontaktu
• przy całkowitym braku odstępu (brak powłok)
• przy pionowym przyłożeniu siły odrywającej (kąt 90 stopni)
• w standardowej temperaturze otoczenia

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc zależy od kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od najważniejszych:

• Przerwa między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma dużo słabiej (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Rodzaj stali – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i udźwig.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa siłę. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury powoduje tymczasowy spadek indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Pomiar udźwigu realizowano na gładkiej blaszce o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet pięć razy. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między magnesem, a blachą redukuje nośność.