MW 24x6 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady oraz zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Warto zwrócić uwagę, że obok ekstremalnej mocy, magnesy te wyróżniają się następującymi plusami:

• Zachowują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie słabną o symboliczny 1%.
• Trudno je rozmagnesować, gdyż wykazują potężną odporność na zewnętrzne czynniki.
• Powłoka ochronna (np. niklowa) zapewnia im atrakcyjny wygląd, co ma znaczenie estetyczne.
• Oferują najwyższą indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Dzięki zaawansowanej technologii radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co pozwala na ich adaptację w przemyśle.
• Pełnią kluczową rolę w przemyśle, będąc sercem generatorów, dysków i sprzętu medycznego.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy osłony lub uchwyty.
• Gorąco to wróg neodymów – powyżej 80°C tracą właściwości. Do zadań specjalnych polecamy wersje odporne [AH], działającą stabilnie aż do 230°C.
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy w pełnej izolacji (plastik/guma).
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Wytrzymałość na oderwanie magnesu w warunkach idealnych – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• o grubości przynajmniej 10 mm
• z płaszczyzną idealnie równą
• bez żadnej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Wpływ czynników na nośność magnesu w praktyce

Podczas codziennego użytkowania, faktyczna siła trzymania wynika z kilku kluczowych aspektów, które przedstawiamy od kluczowych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) zmniejsza siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kierunek siły – pamiętaj, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, udźwig spada drastycznie, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Skład materiału – nie każda stal przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla osłabiają interakcję z magnesem.
• Faktura blachy – powierzchnie gładkie zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Czynnik termiczny – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig mierzono stosując wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy prostopadłym działaniu siły odrywającej, z kolei przy działaniu siły na zsuwanie siła trzymania jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza siłę trzymania.