MW 21.9x10 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Oprócz ogromnej siły, elementy magnetyczne posiadają następujące zalety:

• Mają stałą siłę, a przez ponad dziesięć lat ich wydajność spada symbolicznie – ~1% (w testach),
• Zachowują swoje właściwości magnetyczne nawet przy bliskim źródle zakłóceń,
• Dzięki eleganckiemu wykończeniu, warstwa z niklu, pokryta złotem, lub ze srebra nadaje elegancki wygląd,
• Magnesy odznaczają się wyjątkowo dużą indukcją magnetyczną na zewnętrznej stronie,
• Magnesy neodymowe charakteryzują się ogromnie wysoką indukcją magnetyczną na powierzchni magnesu i mogą pracować (zależnie od kształtu) nawet w temperaturze wynoszącej 230°C lub więcej...
• Dzięki wielowariantowości w kształtowaniu oraz umiejętności modyfikacji do indywidualnych projektów,
• Fundamentalne znaczenie w nowoczesnych dziedzinach przemysłu – są stosowane w modułach dyskowych, silnikach elektrycznych, precyzyjnych narzędziach medycznych, oraz maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w kompaktowych wymiarach, co czyni je użytecznymi w kompaktowych konstrukcjach

Problemowe aspekty magnesów neodymowych: propozycje zastosowań

• Ulegają uszkodzeniom na zbyt mocne uderzenia. Aby unikać pęknięć, warto ochronić magnesy za pomocą stalowego uchwytu. Takie zabezpieczenie nie tylko chroni magnes, ale także poprawia jego odporność na uszkodzenia,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zwykle rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak magnesy w gumie lub tworzywach, które zabezpieczają utlenianiu oraz korozji,
• Ograniczona zdolność wytworzenia gwintów w magnesie oraz złożonych form - zalecana obudowa - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia dla zdrowia – drobne odłamki magnesów są ryzykowne, gdy zostaną przypadkowo połknięte, co staje się kluczowe w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że drobne składniki tych produktów potrafią być problematyczne w diagnostyce medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wyższy koszt zakupu to jedna z wad w porównaniu do magnesów ceramicznych, zwłaszcza w zastosowaniach budżetowych

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Podana nośność magnesu odpowiada najwyższą nośność, ustalona w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• z miękką stalą, używaną jako element skupiający pole magnetyczne
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• z polerowaną stroną
• przy zerowej szczelinie
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Udźwig magnesu jest uzależniony w praktyce od kluczowych elementów, od kluczowych do mniej ważnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu realizowano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, natomiast przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.