MW 18x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres ok. 10 lat gubią maksymalnie ~1% swojej mocy (wg danych).
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Są niezbędne w innowacjach, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Oto ograniczenia i wady, o których musisz wiedzieć:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli potrzebujesz pracy w wyższych temperaturach, wybierz serię [AH] (odporną do 230°C).
• Nie lubią wody – szybko rdzewieją. Jeśli planujesz montaż na dworze, najlepszą opcją są magnesy w gumowej otulinie.
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, wybierz uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są groźne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy zakupach hurtowych.

Maksymalny udźwig magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, a mianowicie:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• posiadającej grubość min. 10 mm aby uniknąć nasycenia
• o szlifowanej powierzchni styku
• bez najmniejszej przerwy powietrznej pomiędzy magnesem a stalą
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na skuteczność trzymania wpływają konkretne warunki, m.in. (od priorytetowych):

• Dystans (między magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała przerwa (np. 0,5 mm) powoduje redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także farby, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes najmocniej trzyma prostopadle. Przy działaniu sił bocznych, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości maksymalnej.
• Grubość stali – za chuda blacha nie zamyka strumienia, przez co część mocy jest tracona na drugą stronę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale nierdzewne mogą przyciągać słabiej.
• Gładkość – pełny kontakt jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Wszelkie rysy i nierówności tworzą poduszki powietrzne, osłabiając magnes.
• Czynnik termiczny – gorące środowisko osłabia pole magnetyczne. Zbyt wysoka temperatura może trwale rozmagnesować magnes.

* Siłę trzymania testowano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, jednak przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Co więcej, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.