MW 18x1.5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza ich niezwykłą mocą, magnesy trwałe zawierają również korzyściami:

• Nie tracą mocy, nawet po blisko dziesięciu lat – redukcja mocy wynosi tylko ~1% (teoretycznie),
• Nie tracą swoje właściwości magnetyczne nawet przy działaniu pola zewnętrznego,
• Innymi słowy, dzięki estetycznej powierzchni z niklu, element staje się atrakcyjny wizualnie,
• Cechują się wysoką indukcją magnetyczną przy powierzchni działania, co czyni je skuteczniejszymi,
• Dzięki (adekwatnej) kombinacji składników, mogą osiągać wysoką wytrzymałość termiczną, umożliwiając działanie w temperaturach sięgających do 230°C i powyżej...
• Możliwość szczegółowego formowania i zoptymalizowania do złożonych wymagań,
• Szerokie zastosowanie w technologiach przyszłości – wykorzystywane są w dyskach twardych, napędach bezszczotkowych, urządzeniach medycznych, oraz zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, przy minimalnym rozmiarze,

Wady neodymowych magnesów:

• Z powodu ich kruchości mogą pękać przy mocnych wstrząsach. Sugerujemy używanie stalowych obudów do ich ochrony, co jednocześnie zwiększa ich odporność.,
• Neodymowe magnesy tracą wytrzymałość kiedy są wystawione na wysokie temperatury. Po osiągnięciu temperatury 80°C, wiele z nich doświadcza stałego spadku mocy (czynnikiem jest kształt oraz wymiary magnesu). Posiadamy w ofercie magnesy specjalnie przystosowane do pracy w temperaturach nawet do 230°C oznaczone [AH], które są bardzo odporne na działanie ciepła,
• Kiedy narażone na wilgotność, magnesy zaczynają rdzewieć. Aby stosować je w warunkach zewnętrznych zaleca się wykorzystywanie magnesów ochronnych, takich jak te w gumie lub tworzywach, które zapobiegają utlenianiu oraz korozji,
• Ograniczona zdolność produkcji gwintów w magnesie oraz skomplikowanych kształtów - zalecane jest obudowa - uchwyt magnetyczny.
• Możliwe niebezpieczeństwo wynikające z małych fragmentów magnesów stanowią zagrożenie, jeśli zostaną połknięte, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych produktów potrafią zakłócić proces diagnostyczny medycznej w razie połknięcia.
• Ze względu na złożony proces produkcji, ich cena przekracza standardowe wartości,

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – od czego zależy?

Podany udźwig magnesu odpowiada udźwig maksymalny, zmierzony w idealnych warunkach, a mianowicie:

• z użyciem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• posiadającej wymiar przynajmniej 10 milimetrów
• o wygładzonej warstwie zewnętrznej
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Udźwig w praktyce – czynniki wpływu

Praktyczny udźwig jest zależny od elementów, uszeregowanych od kluczowych do mniej istotnych:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Udźwig mierzono z wykorzystaniem gładkiej blachy o optymalnej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 75%. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.