MW 8x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Magnesy neodymowe to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, w tym::

• Utrzymują swoje właściwości przez lata – szacuje się, że po dekadzie tracą na sile o symboliczny 1%.
• Charakteryzują się niezwykłą odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną w punkcie styku, co przekłada się na ogromną siłę.
• Wersje specjalistyczne funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do nietypowych zastosowań.
• Występują wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, medycynie oraz systemach IT.
• Idealny stosunek wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd zalecenie stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) sprawdzą się tylko modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje w obudowie z tworzywa do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Zalecamy gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – drobne magnesy są niebezpieczne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą zakłócać badania (np. rezonans).
• Za jakość trzeba płacić – magnesy neodymowe są droższe od ceramicznych, co wpływa na ekonomię rozwiązania.

Siła oderwania magnesu w optymalnych warunkach – co ma na to wpływ?

Siła trzymania 2.21 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w warunkach wzorcowych:

• przy kontakcie z blachy ze specjalnej stali pomiarowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• z płaszczyzną wolną od rys
• przy bezpośrednim styku (brak zanieczyszczeń)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (w osi magnesu)
• przy temperaturze otoczenia pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Na realną siłę mają wpływ parametry środowiska pracy, m.in. (od najważniejszych):

• Odstęp (pomiędzy magnesem a metalem), gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować redukcję siły nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt odrywania – należy wiedzieć, że magnes ma największą siłę prostopadle. Przy zsuwaniu w dół, siła trzymania spada znacząco, często do poziomu 20-30% wartości nominalnej.
• Grubość metalu – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Skład chemiczny podłoża – stal niskowęglowa daje najlepsze rezultaty. Stale stopowe redukują przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Faktura blachy – szlifowane elementy zapewniają maksymalny styk, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal osłabiają chwyt.
• Temperatura – podgrzanie magnesu skutkuje osłabieniem siły. Warto sprawdzić maksymalną temperaturę pracy dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet 75%. Co więcej, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje siłę trzymania.