MW 8x5 / N38 - magnes neodymowy walcowy

Wady i zalety magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko moc przyciągania, ale także inne istotne cechy, takie jak::

• Praktycznie nie ulegają osłabieniu w czasie; po 10 latach eksploatacji zmniejszenie udźwigu to znikome ~1%.
• Inne źródła magnetyzmu nie powodują ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Warstwa ochronna (np. niklowa) zapewnia im metaliczny połysk, co podnosi ich walory wizualne.
• Generują skoncentrowane pole magnetyczne przy biegunach, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że są odporne na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, sprzęt szpitalny czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, nie wymagają dużej przestrzeni, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Delikatność mechaniczna to ich mankament. Mogą pęknąć przy upadku, dlatego zalecamy obudowy lub montaż w stali.
• Uwaga na temperaturę – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W gorącym środowisku (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Nie należy ich nawiercać – do montażu śrubowego przeznaczone są specjalne uchwyty magnetyczne z wbudowanym gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując poważne urazy.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy kalkulacji produkcji.

Maksymalny udźwig magnesu – od czego zależy?

Siła trzymania 2.21 kg jest rezultatem pomiaru wykonanego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na podłożu wykonanej ze stali konstrukcyjnej, optymalnie przewodzącej strumień magnetyczny
• o grubości nie mniejszej niż 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• przy bezpośrednim styku (bez powłok)
• dla siły działającej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W rzeczywistych zastosowaniach, faktyczna siła trzymania zależy od kilku kluczowych aspektów, wymienionych od kluczowych:

• Szczelina między powierzchniami – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr mamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Opór przy zsuwaniu magnesu po blasze jest standardowo kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość ścianki – cienki materiał nie pozwala na pełne wykorzystanie magnesu. Część pola magnetycznego przechodzi przez materiał, zamiast zamienić się w udźwig.
• Typ metalu – nie każda stal przyciąga się identycznie. Dodatki stopowe pogarszają interakcję z magnesem.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co poprawia nasycenie pola. Powierzchnie chropowate zmniejszają efektywność.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o optymalnej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet niewielka szczelina między powierzchnią magnesu, a blachą obniża nośność.