MPL 40x20x4x2[7/3.5] / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza niezwykłą mocą, magnesy typu NdFeB oferują wiele innych atutów::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata mocy wynosi jedynie ~1% (teoretycznie).
• Wyróżniają się wyjątkową odpornością na demagnetyzację, nawet w silnych polach zewnętrznych.
• Dzięki warstwie ochronnej (nikiel, Au, Ag) zyskują estetyczny, metaliczny wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najsilniejszymi w swojej klasie.
• Dzięki zaawansowanej technologii funkcjonują w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje parametry.
• Dają się łatwo formować do niestandardowych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w przemyśle.
• Są niezbędne w technologiach przyszłości, zasilając silniki, urządzenia medyczne czy komputery.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają silne pole.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Ze względu na kruchość, trzeba się z nimi obchodzić delikatnie. Gwałtowne złączenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes zardzewieje na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są niebezpieczne dla dzieci. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Cena – są droższe niż magnesy ferrytowe, co przy produkcji masowej może być istotnym kosztem.

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy siły granicznej, zarejestrowanej w warunkach laboratoryjnych, czyli:

• z użyciem płyty ze stali o wysokiej przenikalności, działającej jako zwora magnetyczna
• posiadającej grubość minimum 10 mm aby uniknąć nasycenia
• charakteryzującej się gładkością
• bez żadnej warstwy izolującej pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• przy temperaturze pokojowej

Praktyczne aspekty udźwigu – czynniki

W praktyce, rzeczywisty udźwig wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Przerwa między magnesem a stalą – każdy milimetr odległości (spowodowany np. okleiną lub brudem) znacząco osłabia siłę przyciągania, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Wektor obciążenia – największą siłę mamy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po powierzchni jest z reguły wielokrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość podłoża – aby wykorzystać 100% mocy, stal musi być odpowiednio gruba. Blacha "papierowa" limituje siłę przyciągania (magnes „przebija” ją na wylot).
• Typ metalu – różne stopy przyciąga się identycznie. Wysoka zawartość węgla pogarszają interakcję z magnesem.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana powierzchnia, tym większa strefa kontaktu i silniejsze trzymanie. Chropowatość działają jak mikroszczeliny.
• Otoczenie termiczne – podgrzanie magnesu powoduje tymczasowy spadek siły. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Udźwig wyznaczano używając wypolerowanej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy powierzchnią magnesu, a blachą redukuje nośność.