MPL 15x5x5 / N38 - magnes neodymowy płytkowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Poza ich mocną mocą, komponenty magnetyczne wyróżniają się też korzyściami:

• Zachowują pełną moc przez niemal dziesięć lat – spadek to zaledwie ~1% (w teorii),
• Wykazują dużą odporność na rozmagnesowanie wywołane zewnętrznym polem magnetycznym,
• Zastosowanie eleganckiej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element prezentuje się lepiej,
• Powierzchnia magnesów neodymowych generuje skoncentrowane pole magnetyczne – to cecha wyróżniająca,
• Ze względu na ich wytrzymałość i odporność termiczną, magnesy neodymowe potrafią pracować (w zależności od formy) nawet przy wysokich temperaturach dochodzących do 230°C i więcej...
• Dzięki potencjał elastycznego nadania kształtu oraz dostosowania do unikalnych potrzeb, elementy z magnesami mogą być produkowane w uniwersalnych konfiguracjach geometrycznych, co zwiększa ich wszechstronność zastosowań,
• Istotne miejsce w innowacyjnych rozwiązaniach – są powszechnie wykorzystywane w dyskach twardych, napędach bezszczotkowych, urządzeniach medycznych, a także zaawansowanych technicznie konstrukcjach.
• Dzięki skoncentrowanej sile, małe magnesy oferują dużą siłę działania, zajmując minimum miejsca,

Wady magnesów neodymowych oraz sposoby ich zastosowania

• W sytuacji, gdy są narażone na silne uderzenia, możliwe jest ich złamanie. Sugerujemy korzystanie z metalowych obudów dla ich ochrony, co jednocześnie poprawia ich odporność.,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich siła maleje (zależy to głównie od ich kształtu oraz wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Wilgoć to główny wróg magnesów, powodując ich utlenianie. W przypadku użycia na zewnątrz zalecamy stosować magnesy w osłonach z gumy czy plastiku, które chronią je przed wpływem wilgoci,
• Ze względu na ograniczenia w realizacji nakrętek i skomplikowanych kształtów w magnesach, zalecamy zastosowanie obudowy - mechanizmu magnetycznego.
• Ryzyko dla zdrowia wynikające z małych fragmentów magnesów są ryzykowne, w przypadku ich połknięcia, co jest szczególnie ważne w aspekcie ochrony najmłodszych. Warto też zauważyć, że niewielkie części tych produktów mogą być problematyczne w diagnostyce medycznej w razie połknięcia.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe kosztują więcej niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Wytrzymałość magnetyczna na maksimum – co się na to składa?

Podana wytrzymałość magnesu stanowi optymalną wytrzymałość, wyliczona w najlepszych okolicznościach, to znaczy:

• z miękką stalą, służącą za element skupiający pole magnetyczne
• z grubością co najmniej 10 mm
• o gładkiej powierzchni
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• w temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

W praktyce nośność magnesu podlega wpływowi przez następujące aspekty, według malejącego znaczenia:

• Szczelina pomiędzy magnesem a blachą, ponieważ nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) powoduje spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, jednak przy próbie przesunięcia magnesu udźwig jest mniejszy nawet pięciokrotnie. Ponadto, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą obniża udźwig.