MP 40x10.4/5.5x5 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów neodymowych NdFeB.

Oprócz potężną wydajnością magnetyczną, te produkty posiadają dodatkowe korzyści::

• Długowieczność to ich atut – nawet po dekady utrata siły magnetycznej wynosi jedynie ~1% (wg testów).
• Pozostają niewrażliwe na zewnętrzne zakłócenia, co czyni je odpornymi na rozmagnesowanie w trudnych warunkach.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, srebro) zyskują nowoczesny, metaliczny wygląd.
• Cechują się bardzo wysoką gęstością pola na powierzchni, co umożliwia mocne przyciąganie z dużą mocą.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Szerokie możliwości w projektowaniu kształtu i wymiaru to ich wielka zaleta w inżynierii.
• Pełnią kluczową rolę w rozwoju technologii, będąc sercem generatorów, pamięci masowych i urządzeń ratujących życie.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale niezwykle mocne, co pozwala na ich montaż w ciasnych przestrzeniach.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Uwaga na uszkodzenia mechaniczne – bez zabezpieczenia mogą pękać przy gwałtownym zwarciu.
• Klasyczne neodymy tracą moc powyżej 80°C. Jeśli wymagasz pracy w wyższych temperaturach, zastosuj serię [AH] (odporną do 230°C).
• Są podatne na rdzewienie w kontakcie z wodą. Na zewnątrz zalecamy użycie magnesów wodoszczelnych (np. w gumie).
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się obróbki mechanicznej magnesu. Prościej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do tańszych zamienników to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Najlepsza nośność magnesu w idealnych parametrach – co się na to składa?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji odnosi się do maksymalnych osiągów, którą zmierzono w idealnych warunkach testowych, co oznacza test:

• przy kontakcie z zwory ze stali niskowęglowej, zapewniającej maksymalne skupienie pola
• której grubość wynosi ok. 10 mm
• z płaszczyzną wolną od rys
• bez żadnej szczeliny pomiędzy magnesem a stalą
• przy pionowym kierunku działania siły (kąt 90 stopni)
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W rzeczywistych zastosowaniach, realna moc wynika z szeregu czynników, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina między magnesem a stalą – nawet ułamek milimetra odległości (spowodowany np. okleiną lub nierównością) znacząco osłabia efektywność magnesu, często o połowę przy zaledwie 0,5 mm.
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr osiągamy tylko przy ciągnięciu pod kątem 90°. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blasze jest standardowo wielokrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – za chuda stal powoduje nasycenie magnetyczne, przez co część strumienia marnuje się w powietrzu.
• Skład chemiczny podłoża – stal miękka przyciąga najlepiej. Stale stopowe obniżają przenikalność magnetyczną i siłę trzymania.
• Stan powierzchni – powierzchnie gładkie gwarantują idealne doleganie, co zwiększa nasycenie pola. Nierówny metal zmniejszają efektywność.
• Temperatura – wzrost temperatury skutkuje osłabieniem indukcji. Warto sprawdzić limit termiczny dla danego modelu.

* Siłę trzymania sprawdzano na powierzchni blachy o grubości 20 mm, kiedy działała siła prostopadła, z kolei przy siłach działających równolegle nośność jest mniejsza nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet drobny odstęp pomiędzy magnesem, a blachą redukuje nośność.