MP 25x7x9 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety oraz wady magnesów z neodymu NdFeB.

Neodymy to nie tylko siła, ale także inne istotne właściwości, takie jak::

• Cechują się stabilnością – przez okres blisko 10 lat tracą nie więcej niż ~1% swojej mocy (wg danych).
• Inne źródła magnetyzmu nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik koercji.
• Dzięki warstwie ochronnej (NiCuNi, złoto, srebro) mają nowoczesny, błyszczący wygląd.
• Oferują maksymalną indukcję magnetyczną bezpośrednio na powierzchni, co przekłada się na ogromną siłę.
• Posiadają imponującą wytrzymałość termiczną, co umożliwia ich stosowanie w warunkach do 230°C (dotyczy odpowiednich serii).
• Opcja produkcji złożonych kształtów sprawia, że są doskonałe do indywidualnych zastosowań.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w napędach, rezonansach oraz systemach IT.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie zapewniają wysoką skuteczność.

Czego unikać? Wady i zagrożenia związane z neodymami:

• Są wrażliwe na uderzenia – materiał jest kruchy i może odprysnąć. Zabezpieczenie w postaci obudowy to dobre rozwiązanie.
• Wrażliwość na ciepło: przekroczenie 80°C może trwale osłabić magnes (zależnie od bryły). Rozwiązaniem są nasze magnesy wysokotemperaturowe [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Wybierz wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Z uwagi na specyfikę materiału, nie zaleca się gwintowania magnesu. Bezpieczniej użyć magnesu wklejonego w gniazdo z gwintem.
• Uważaj na małe części – połknięcie wymaga interwencji chirurga. Mogą też być problemem przy diagnostyce MRI.
• Nie należą do tanich – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najwyższa nośność magnesu – od czego zależy?

Widoczny w opisie parametr udźwigu dotyczy maksymalnych osiągów, którą uzyskano w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• przy zastosowaniu blachy ze stali niskowęglowej, zapewniającej pełne nasycenie magnetyczne
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się równą strukturą
• w warunkach idealnego przylegania (metal do metalu)
• dla siły przyłożonej pod kątem prostym (na odrywanie, nie zsuwanie)
• przy temperaturze ok. 20 stopni Celsjusza

Kluczowe elementy wpływające na udźwig

W praktyce, rzeczywisty udźwig jest determinowana przez wielu zmiennych, które przedstawiamy od najbardziej istotnych:

• Szczelina powietrzna (między magnesem a metalem), ponieważ nawet niewielka przerwa (np. 0,5 mm) skutkuje redukcję udźwigu nawet o 50% (dotyczy to także lakieru, rdzy czy zanieczyszczeń).
• Kąt przyłożenia siły – największą siłę uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po powierzchni jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość metalu – im cieńsza blacha, tym słabsze trzymanie. Strumień magnetyczny przechodzi przez materiał, zamiast generować siłę.
• Rodzaj materiału – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą mieć gorsze właściwości magnetyczne.
• Gładkość – idealny styk jest możliwy tylko na wypolerowanej stali. Chropowata faktura tworzą poduszki powietrzne, redukując siłę.
• Ciepło – magnesy neodymowe posiadają wrażliwość na temperaturę. Gdy jest gorąco są słabsze, a na mrozie mogą być silniejsze (do pewnej granicy).

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy działaniu siły na zsuwanie nośność jest mniejsza nawet pięciokrotnie. Dodatkowo, nawet minimalna przerwa między powierzchnią magnesu, a blachą zmniejsza udźwig.