MP 25x13x4 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady magnesów z neodymu NdFeB.

Należy pamiętać, iż obok wysokiej mocy, produkty te wyróżniają się następującymi zaletami:

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat utrata mocy wynosi zaledwie ~1% (teoretycznie).
• Charakteryzują się wyjątkową odpornością na rozmagnesowanie, nawet w obecności innych silnych magnesów.
• Dzięki powłoce (NiCuNi, złoto, Ag) zyskują estetyczny, błyszczący wygląd.
• Indukcja magnetyczna na powierzchni tych magnesów jest bardzo wysoka, co czyni je najwydajniejszymi w swojej klasie.
• Wersje specjalistyczne radzą sobie w temperaturach sięgających 230°C, zachowując swoje właściwości.
• Dają się łatwo formować do specyficznych wymiarów, co ułatwia ich adaptację w skomplikowanych urządzeniach.
• Znajdują powszechne zastosowanie w nowoczesnej technice – od dysków twardych i silników, po precyzyjną aparaturę medyczną.
• Dzięki kompaktowości, zajmują mało miejsca, a jednocześnie gwarantują wysoką skuteczność.

Mimo zalet, posiadają też wady:

• Kruchość to ich słaba strona. Łatwo ulegają uszkodzeniu przy upadku, dlatego warto stosować osłony lub uchwyty.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Brak odporności na wodę skutkuje utlenianiem. Do zadań zewnętrznych rekomendujemy wyłącznie magnesy zabezpieczone antykorozyjnie (plastik/guma).
• Trudności montażowe: zamiast próbować gwintować kruchy magnes, skorzystaj z uchwytów w stalowej obudowie, które posiadają gotowe mocowania.
• Ryzyko połknięcia – małe elementy są groźne dla najmłodszych. Połknięcie kilku sztuk grozi poważnymi obrażeniami. Dodatkowo mogą utrudniać badania (np. rezonans).
• Wysoki koszt zakupu w porównaniu do ferrytów to ich minus, szczególnie przy dużych ilościach.

Udźwig maksymalny dla magnesu neodymowego – od czego zależy?

Siła trzymania 2.96 kg jest wynikiem testu laboratoryjnego przeprowadzonego w specyficznych, idealnych warunkach:

• na bloku wykonanej ze stali konstrukcyjnej, doskonale skupiającej strumień magnetyczny
• której grubość sięga przynajmniej 10 mm
• z powierzchnią idealnie równą
• przy zerowej szczelinie (brak powłok)
• podczas ciągnięcia w kierunku prostopadłym do płaszczyzny mocowania
• w stabilnej temperaturze pokojowej

Czynniki determinujące udźwig w warunkach realnych

Należy pamiętać, że trzymanie magnesu może być niższe w zależności od poniższych elementów, zaczynając od najistotniejszych:

• Szczelina – występowanie jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, powietrze) przerywa obwód magnetyczny, co redukuje moc lawinowo (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kierunek siły – parametr katalogowy dotyczy ciągnięcia w pionie. Przy próbie przesunięcia, magnes trzyma znacznie mniejszą moc (często ok. 20-30% siły nominalnej).
• Grubość blachy – za chuda blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy ucieka na drugą stronę.
• Gatunek stali – najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności. Żeliwo mogą generować mniejszy udźwig.
• Struktura powierzchni – im gładsza i bardziej polerowana blacha, tym lepsze przyleganie i wyższy udźwig. Chropowatość tworzą dystans powietrzny.
• Wpływ temperatury – gorące środowisko zmniejsza siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale rozmagnesować magnes.

* Udźwig określano używając gładkiej blachy o właściwej grubości (min. 20 mm), przy siłach działających pionowo, natomiast przy siłach działających równolegle udźwig jest mniejszy nawet 5 razy. Dodatkowo, nawet niewielka szczelina między magnesem, a blachą zmniejsza nośność.