MP 25x13x4 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Zalety i wady magnesów neodymowych NdFeB.

Poza niezwykłą mocą, nasze magnesy gwarantują szereg innych zalet::

• Długowieczność to ich atut – nawet po 10 lat spadek mocy wynosi tylko ~1% (wg testów).
• Zewnętrzne pola magnetyczne nie wpływają na ich szybkiego rozmagnesowania – posiadają wysoki współczynnik odporności magnetycznej.
• Są nie tylko silne, ale i ładne – dzięki powłokom ich powierzchnia jest błyszcząca i prezentuje się elegancko.
• Wytwarzają skoncentrowane pole magnetyczne na swojej powierzchni, co jest ich kluczową cechą.
• Odpowiedni skład sprawia, że wykazują odporność na wysokie temperatury (zależnie od kształtu, nawet do 230°C).
• Elastyczność kształtowania – można je wykonać w dowolnych formach, idealnych do wymagań klienta.
• Spotkasz je wszędzie tam, gdzie liczy się precyzja: w automatyce, rezonansach oraz przemyśle komputerowym.
• Doskonała relacja wielkości do siły – są małe, ale bardzo silne, co pozwala na ich montaż w precyzyjnych mechanizmach.

Warto znać też słabe strony magnesów neodymowych:

• Ze względu na brak elastyczności, wymagają ostrożności. Silne uderzenie może je zniszczyć, stąd rekomendacja stosowania osłon.
• Ograniczenia termiczne – dla zwykłych magnesów limit to 80°C. W trudnych warunkach (do 230°C) należy używać modele z oznaczeniem [AH].
• Ryzyko korozji: bez osłony magnes ulegnie utlenieniu na deszczu. Rozważ wersje powlekane tworzywem do zastosowań zewnętrznych.
• Obróbka jest trudna – wykonanie gwintu w samym magnesie jest ryzykowne. Lepiej wybrać gotowe uchwyty magnetyczne (magnes w obudowie).
• Produkt niebezpieczny po połknięciu. Bezwzględnie chronić przed dziećmi. Wewnątrz ciała magnesy mogą się połączyć, powodując uszkodzenia jelit.
• Są produktem premium – ich cena jest wyższa niż ferrytów, co należy uwzględnić przy planowaniu kosztów.

Najwyższa nośność magnesu – co ma na to wpływ?

Wartość udźwigu podana w specyfikacji dotyczy maksymalnych osiągów, zarejestrowanej w środowisku optymalnym, a mianowicie:

• z wykorzystaniem płyty ze miękkiej stali, która służy jako zwora magnetyczna
• o przekroju przynajmniej 10 mm
• charakteryzującej się gładkością
• przy bezpośrednim styku (bez farby)
• podczas ciągnięcia w kierunku pionowym do płaszczyzny mocowania
• w temp. ok. 20°C

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Na realną siłę mają wpływ konkretne warunki, takie jak (od priorytetowych):

• Szczelina – obecność jakiejkolwiek warstwy (farba, taśma, szczelina) przerywa obwód magnetyczny, co obniża udźwig gwałtownie (nawet o 50% przy 0,5 mm).
• Kąt przyłożenia siły – maksymalny parametr uzyskujemy tylko przy prostopadłym odrywaniu. Siła ścinająca magnesu po blasze jest zazwyczaj kilkukrotnie niższa (ok. 1/5 udźwigu).
• Grubość stali – zbyt cienka blacha nie przyjmuje całego pola, przez co część mocy jest tracona w powietrzu.
• Gatunek stali – idealnym podłożem jest stal o wysokiej przenikalności. Stale hartowane mogą przyciągać słabiej.
• Wykończenie powierzchni – idealny styk jest możliwy tylko na gładkiej stali. Chropowata faktura zmniejszają realną powierzchnię styku, redukując siłę.
• Wpływ temperatury – wysoka temperatura osłabia siłę przyciągania. Przekroczenie temperatury granicznej może trwale uszkodzić magnes.

* Siłę trzymania mierzy się na gładkiej blasze o grubości 20 mm, kiedy przyłożono siłę prostopadłą, z kolei przy siłach działających równolegle siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza nośność.