MP 20x8/4x3 / N38 - magnes neodymowy pierścieniowy

Wady i zalety neodymowych magnesów NdFeB.

Oprócz imponującej siły przyciągania, neodymowe magnesy posiadają następujące zalety:

• Praktycznie nie tracą siły, ponieważ nawet po dziesięciu latach strata wydajności wynosi tylko ~1% (wg literatury),
• Magnesy bardzo skutecznie opierają się przed rozmagnesowaniem spowodowaną zewnętrznymi polami,
• Zastosowanie wyrafinowanej powłoki z metali szlachetnych (nikiel, złoto, srebro) powoduje, że element jest bardziej atrakcyjny wizualnie,
• Magnesy odznaczają się wyjątkowo dużą indukcją magnetyczną na aktywnym obszarze,
• Wykonane z odpowiednio dobranych składników, magnesy te wykazują imponującą odporność na wysoką temperaturę, co umożliwia im działanie (zależnie od ich formy) w temperaturach aż do 230°C i wyżej...
• Możliwość precyzyjnego modelowania oraz dopasowania do konkretnych zastosowań,
• Istotne miejsce w przemyśle elektronicznym – mają zastosowanie w modułach dyskowych, zespole silników, urządzeniach medycznych, i maszynach przemysłowych.
• Stosunkowo niewielkie rozmiary przy dużej sile przyciągania – magnesy neodymowe oferują silne pole magnetyczne w kompaktowych wymiarach, co czyni je użytecznymi w małych systemach

Wady neodymowych magnesów:

• Ulegają na zbyt mocne uderzenia, co sprawia, że pękają. Aby zapobiec uszkodzeniom, rekomendujemy przechowywanie ich w obudowie stalowej. Stalowa obudowa zabezpiecza magnes przed wstrząsami i zwiększa jego trwałość,
• Niestabilność magnesów neodymowych w wysokich temperaturach jest zauważalna, zwłaszcza gdy osiągną 80°C, gdzie ich wytrzymałość maleje (zależy to głównie od ich kształtu, a także wymiarów). Dla tych, którzy potrzebują większej odporności, polecamy magnesy [AH] przeznaczone do pracy w temperaturach do 230°C,
• Magnesy, wystawione na działanie wilgoci, mają tendencję do utleniania. Należy w tym przypadku używać wodoodpornych magnesów w gumowych lub plastikowych osłonach dla zastosowań na otwartym powietrzu, by zapobiec ich korozji,
• Ograniczona możliwość produkcji gwintów w magnesie oraz bardziej skomplikowanych kształtów - preferowana obudowa - uchwyt magnetyczny.
• Ryzyko dla zdrowia związane z mikroskopijnymi częściami magnesów mogą być niebezpieczne, w przypadku ich połknięcia, co staje się kluczowe w kontekście bezpieczeństwa dzieci. Ponadto, małe elementy tych produktów są w stanie utrudnić diagnozę medycznej gdy znajdą się w organizmie.
• Wysoka cena jednostkowa – magnesy neodymowe mają wyższą cenę niż inne typy magnesów (np. ferrytowe), co utrudnia zastosowanie przy dużych ilościach

Najwyższa nośność magnesu – co się na to składa?

Podana siła przyciągania magnesu oznacza maksymalną siłę, ustalona w warunkach optymalnych, czyli:

• z zastosowaniem blachy ze stali niskowęglowej pełniącej rolę zwora magnetyczna
• z grubością co najmniej 10 mm
• z polerowaną stroną
• przy braku przerwy
• w warunkach pionowego przyłożenia siły
• przy standardowej temperaturze otoczenia

Determinanty praktycznego udźwigu magnesu

Praktyczny udźwig jest determinowany od czynników, według priorytetu:

• Szczelina między magnesem a blachą, gdyż nawet bardzo mała odległość (np. 0,5 mm) może spowodować spadek udźwigu nawet o 50%.
• Kierunek działania siły, ponieważ największy udźwig osiągamy przy prostopadłym przyłożeniu. Siła potrzebna do przesunięcia magnesu po blachach jest zazwyczaj kilkukrotnie mniejsza.
• Grubość blachy, gdyż zbyt cienka płyta sprawia, że część strumienia magnetycznego nie jest wykorzystana i pozostaje bezużytecznie w powietrzu.
• Materiał blachy, ponieważ większa zawartość węgla obniża nośność, a wyższa zawartość żelaza ją podnosi. Najlepszym wyborem jest stal o wysokiej przenikalności magnetycznej i dużym nasyceniu pola.
• Powierzchnia blachy, ponieważ im bardziej gładka i polerowana, tym lepsze przyleganie i w konsekwencji większe nasycenie polem magnetycznym.
• Temperatura pracy, gdyż wszystkie magnesy stałe mają ujemny współczynnik temperaturowy. Oznacza to, że w wysokich temperaturach są słabsze, a w ujemnych nieco silniejsze.

* Pomiar udźwigu przeprowadzano na blachach o gładkiej powierzchni o odpowiedniej grubości, przy siłach prostopadłych, z kolei przy próbie przesunięcia magnesu siła trzymania jest mniejsza nawet 75%. Ponadto, nawet minimalna przerwa pomiędzy magnesem, a blachą zmniejsza siłę trzymania.