Jakie metale nie są przyciągane przez magnesy neodymowe?

Czy mosiądz przyciąga magnes?

Istnieje wiele metali, które nie reagują na działanie pola magnetycznego - magnes nie przyciąga.
Oto kilka przykładów:

Miedź (Cu) - jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych, oznaczany symbolem Cu. Miedź jest powszechnie stosowana w różnych branżach, takich jak elektrotechnika, budownictwo czy biżuteria.

Aluminium (Al) - jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali nieżelaznych, oznaczany symbolem Al. Aluminium jest często używane do produkcji aluminiowych puszek, samochodów czy statków.

Cynk (Zn) - jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali przejściowych, oznaczany symbolem Zn. Cynk jest używany do produkcji monet, ale także w różnych zastosowaniach przemysłowych, takich jak ocynkowanie elementów czy produkcja farb.

Magnez (Mg) - jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali ziem rzadkich, oznaczany symbolem Mg. Magnez jest często stosowany w przemyśle, takim jak produkcja magnezu czy stopów magnezu.

Cyna (Sn) - jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali niemetalicznych, oznaczany symbolem Sn. Cyna jest używana w produkcji lutów czy stopów cyny.

Ołów (Pb) - jest to pierwiastek chemiczny z grupy metali niemetalicznych, oznaczany symbolem Pb. Ołów jest często stosowany w produkcji ołowianych rur czy podzespołów elektronicznych.

Mosiądz (CuZn) - jest to stop miedzi i cynku, oznaczany symbolem CuZn. Mosiądz jest często używany w przemyśle, takim jak produkcja elementów dekoracyjnych czy armatury.

Brąz (CuSn) - jest to stop miedzi i cyny, oznaczany symbolem CuSn. Brąz jest stosowany w różnych zastosowaniach przemysłowych, takch jak produkcja elementów maszynowych czy łożysk oraz w codziennym życiu jak produkcja dekoracji, brązowych klamek czy zegarków.

Stale nierdzewne

Stale nierdzewne to specjalne rodzaje stali, które charakteryzują się wysoką odpornością na korozję i rdzewienie. Są one bardzo popularne w różnych gałęziach przemysłu, takich jak motoryzacja, budownictwo czy przemysł spożywczy.

Oznaczenia SI dla stali nierdzewnej to najczęściej:
304 - stal nierdzewna austenityczna, zawierająca około 18% chromu i 8% niklu
316 - stal nierdzewna austenityczna, zawierająca około 16% chromu, 10% niklu i 2% molibdenu
430 - stal nierdzewna ferrytyczna (przyciąga magnes!), zawierająca około 16-18% chromu.

W odniesieniu do magnetyzmu, stal nierdzewna jest metalem nieprzyciąganym przez magnesy. Wynika to z obecności chromu i niklu w składzie chemicznym tych stali, które powodują brak momentów magnetycznych w strukturze atomowej.

Stale kwasoodporne

Kolejnym rodzajem stali jest stal kwasoodporna , która jest szczególnie odporna na działanie kwasów i innych agresywnych chemikaliów. Są one często używane w przemyśle chemicznym, farmaceutycznym czy petrochemicznym.

Oznaczenia SI dla stali kwasoodpornej to najczęściej:
316L - stal kwasoodporna austenityczna, zawierająca około 16% chromu, 10% niklu i 2% molibdenu,
317L - stal kwasoodporna austenityczna, zawierająca około 18% chromu, 11% niklu i 3% molibdenu,
904L - stal kwasoodporna austenityczna, zawierająca około 19-23% chromu, 23% niklu, 4% molibdenu i 1% węgla.

Podobnie jak stale nierdzewne, stale kwasoodporne także nie są przyciągane przez magnesy z powodu obecności chromu, niklu i innych pierwiastków, które uniemożliwiają tworzenie się momentów magnetycznych.

W przeciwieństwie do wymienionych metali, te które są przyciągane przez magnesy to np. żelazo, nikiel czy cobalt.
Powyższe metale są określane jako ferromagnetyczne, ponieważ posiadają składniki, które powodują, że są one silnie przyciągane przez magnesy. Żelazo jest jednym z najsilniejszych ferromagnetyków, dlatego jest często używane w różnych przemyśle, takim jak przemysł motoryzacyjny czy budowlany. Nikiel jest również silnym ferromagnetykiem i jest często używany w przemyśle elektronicznym i elektrotechnicznym. Cobalt również jest silnym ferromagnetykiem i jest używany w różnych aplikacjach, takich jak tworzywa sztuczne, farby czy medycyna.

Metale ziem rzadkich, zastosowanie

Jeden z najważniejszych zastosowań metali ziem rzadkich to produkcja magnesów trwałych. Magnesy te są wykorzystywane w szerokim zakresie zastosowań, od silników elektrycznych po sprzęt audio i video. Neodym jest jednym z najważniejszych pierwiastków wykorzystywanych w produkcji magnesów trwałych, ze względu na swoje silne właściwości magnetyczne. Dodatek neodymu do stopów magnetycznych zwiększa ich maksymalne pole magnetyczne, a tym samym poprawia ich wydajność. Jednakże, proces wydobywania i rafinacji metali ziem rzadkich jest bardzo kosztowny i ma negatywny wpływ na środowisko, co skłania przemysł do poszukiwania alternatywnych źródeł magnesów trwałych, które wykorzystują mniej kosztowne i bardziej ekologiczne materiały.
Metale ziem rzadkich to grupa pierwiastków chemicznych, składająca się z 15 pierwiastków. Są to: skand, iterb, lutet, cer, prazeodym, neodym, promet, europ, gadolin, terb, dysproz, holm, erb, tul i itrb.
Te metale są nazywane "ziemiami rzadkimi", ponieważ występują one w skorupie ziemskiej w ilościach mniejszych niż metale takie jak żelazo czy miedź. Znajdują się one w licznych minerałach, a ich ekstrakcja jest trudna i kosztowna.
Metale ziem rzadkich mają wiele zastosowań przemysłowych, w tym w produkcji magnesów trwałych, baterii, lamp LED, katalizatorów, szkła optycznego, ceramiki, a nawet w produkcji leków.
Niektóre z najważniejszych pierwiastków z grupy metali ziem rzadkich to:
Neodym: stosowany w produkcji magnesów trwałych, lamp LED i w produkcji szkła optycznego.
Europ: stosowany do produkcji lamp fluorescencyjnych i szkła optycznego.
Dysproz: stosowany w produkcji magnesów trwałych i katalizatorów.
Cer: stosowany w produkcji lamp fluorescencyjnych, baterii i katalizatorów.
Gadolin: stosowany w produkcji magnesów trwałych i w produkcji szkła optycznego.
Lutet: stosowany w produkcji baterii i w produkcji szkła optycznego.
Ytterb: stosowany w produkcji katalizatorów i w badaniach naukowych.
Terb: stosowany w produkcji magnesów trwałych i w produkcji szkła optycznego.
Holm: stosowany w produkcji magnesów trwałych.