Lewitacja magnetyczna – jak działa i gdzie się ją wykorzystuje?

Jak NIE działa lewitacja magnetyczna?

Już dzieci są w stanie zaobserwować, że usiłując zetknąć ze sobą magnesy jednoimienne, te odpychają się i ciężko je do siebie zbliżyć. Można to zatem uznać za klucz do lewitacji, prawda? Niestety tego typu założenie niesie w sobie duży błąd, ponieważ takie wykorzystanie magnesów prędzej czy później spowoduje odwrócenie jednego z nich i złączenie obu części. W przypadku słabych magnesów nie jest to co prawda bardzo istotne, jednak te o dużej sile przyciągania – i co za tym idzie odpychania – bardzo trudno byłoby utrzymać w odpowiedniej pozycji.

W czym tkwi klucz lewitacji magnetycznej?

Żeby lewitacja przy użyciu magnesów zadziałała, potrzeba przede wszystkim zrównoważenia siły grawitacyjnej działającej na te przedmioty. Dokonanie tego jest możliwe na przykład poprzez wprawienie jednego z elementów w ruch. Pozostawanie w pewnej dynamice chroni przed odwróceniem jednej z części. Lewitacja statyczna nie jest na razie możliwa. Da się także przeprowadzić tzw. quasi-lewitację, podczas której jeden z elementów jest nieco podtrzymywany lub odpowiednio blokowany.

Jakie jest współczesne zastosowanie lewitacji magnetycznej?

Choć nie każdy zdaje sobie z tego sprawę, można obecnie lewitować, na przykład w łożyskach magnetycznych. Stosuje się je między innymi w silnikach wysokoobrotowych, gdzie normalnie następowałoby duże tarcie. Najbardziej znane przykłady to chyba lewitujące pociągi, wykorzystujące pole magnetyczne do osiągania niezwykle dużych prędkości, oraz lewitrony. Te małe zabawki w kształcie bączka umożliwiają zaobserwowanie działania pola magnetycznego, a jednocześnie wymagają sporo cierpliwości, gwarantując dużą frajdę.
Mimo że lewitacja może się wydawać wytworem science fiction, to tak naprawdę jej szerokie wykorzystanie w przemyśle to kwestia czasu. Widać to po dynamicznych zmianach w tym sektorze, więc kto wie, może za jakiś czas ujrzymy latające samochody?